vrijdag 22 juli 2011

Vandaag

En daar zit ik dan vandaag.
Te bedenken wat ik wil, weten, ga uitvoeren.

Ben sinds maandag al niet fit. Lijkt wel of de griep 

zich maar niet wil door zetten..
Ja, ik kom buiten in de frisse lucht. En de hond geniet er ook

van dat ie weer lekker naar buiten kan.
Hoewel die het liefst op bed ligt te slapen. En voor kleine mini

momenten wilt spelen..

Ik daar in tegen kan niet wachten tot het geluk mij eens in de ogen 

kijkt en geeft wat ik nodig ben om de hoop eindelijk rust te geven. 
Waardoor de rust plaats neemt in me leven. 
Me energie kan steken in me geluk en het ervaren van het gevoel 
wat met zich mee brengt. 
De vraag die ik me al geruime tijd mezelf stel; hoe voelt het om ultiem
gelukkig te zijn. Blijft met de dag sterker komen. 
Hoewel mensen blijven zeggen geluk dat creëer je zelf.
Hoop doet de mens leven.
Zijn uitspraken die me eigenlijk de strot uit komen.
Vraag mezelf al vaak genoeg af hoe ik mijn geluk terug kan vinden.

En hoe ik hoop kan gebruiken om me geluk te behouden. 
Zonder dat ik mezelf er in verlies.
Ohh ik weet al wat mensen nu denken die dit lezen.
Je bent wanhopig, er zijn meer mensen die het minder hebben.
En ga maar zo door.

Vaak heb ik dat ook gedacht. Mijn dag komt nog wel. Wacht af.
Doe rustig aan, over haast nou niks. Maak geen radicale beslissingen.

Maar toch kan je niet van mij verwachten dat ik rekening ga houden in gedachten
en in me acties om mijn geluk niet te vinden omdat andere mensen het slechter hebben
dan ik in deze situatie.

Lang heb ik dat gedaan en vindt eigenlijk wel dat ik mijn portie wel gehad heb.
Dus ik ga nu op zoek met mijn hoop onder de arm naar mijn geluk.

Mensen verklaren mij voor gek.
Mensen denken ineens dat ik het zelf veroorzaakt heb.
Eigenlijk interesseert het me niet meer wat mensen van me denken.
Dat hun zelf op de dag willen wachten tot hun geluk vanzelf naar hun toe komt vliegen
dat moet de mens zelf weten.

Maar ik ben klaar met wachten. Ik ga ervoor vechten. Ik ga op zoektocht.
Ik zoek naar mijn geluk. Ik weet wat ik daarvoor nodig heb.
En een gedeelte heb ik al gevonden. En met die gedeelte en met mijn hoop.
Ga ik nu de toekomst in met de 1ste stap te zetten in het heden.
Ja, ik zal vallen, maar ook weer opstaan.
Ja, ik zal vliegen, maar ook weer vallen.
Ja, ik zal versteld staan, maar ook doorgaan.

Ik zal wel mensen verliezen, maar ook nieuwe ontdekken.
Ik blijf niet langer meer staan.



Liefs Ivancka

Geen opmerkingen: